Ο νέος λεγόμενος «αναπτυξιακός
νόμος», οι προκλητικά κραυγαλέες φορολογικές ελαφρύνσεις και απαλλαγές για το
κεφάλαιο, η διαχείριση των «κόκκινων» δανείων στις τράπεζες με έμφαση στα
επιχειρηματικά, η διαμόρφωση του νέου «προτύπου παραγωγικής ανασυγκρότησης»,
στο οποίο θα ενσωματωθεί το σύνολο των αντεργατικών, αντιλαϊκών μέτρων, νέας
και παλαιότερης κοπής, αποτελούν τον άξονα της κυβερνητικής πολιτικής για το
αμέσως προσεχές διάστημα. Τα πάντα, στην κυριολεξία, υποτάσσονται στην
προσέλκυση νέων κερδοφόρων επενδύσεων, στην τόνωση της ανταγωνιστικότητας των
μονοπωλίων και των επιχειρηματικών κερδών, στην πορεία εφαρμογής του μοναδικού
«παράλληλου προγράμματος», αυτού που
αφορά στις αξιώσεις του ΣΕΒ και των άλλων
τμημάτων του κεφαλαίου.
Οπως
χαρακτηριστικά τόνισε ο υπουργός Οικονομίας, Γ. Σταθάκης, μιλώντας στην
«Αυγή», σχετικά με τον υπό διαμόρφωση αναπτυξιακό νόμο: «Σε αντίθεση
με το παρελθόν, τώρα προσπαθούμε να συνδυάσουμε περισσότερα του ενός εργαλεία: όχι
μόνο επιδοτήσεις, αλλά και φορολογικά κίνητρα, φορολογική σταθερότητα για
μεγάλες ξένες επενδύσεις και χρηματοδοτικά εργαλεία, τα οποία, πέρα από τις
επιδοτήσεις, θα διευκολύνουν και το δανεισμό των επιχειρήσεων».
Σε
αυτό το πλαίσιο, είναι φανερό το γεγονός ότι ο νέος «αναπτυξιακός νόμος» -
αναμένεται να κατατεθεί στη Βουλή στις αρχές του Γενάρη - θα δίνει ειδική
έμφαση σε σειρά από διαρθρωτικού χαρακτήρα παρεμβάσεις και μάλιστα στοχευμένα
σε τμήματα του κεφαλαίου και σε «δυναμικούς» τομείς της οικονομίας και της
παραγωγής, στη γραμμή του «συγκριτικού πλεονεκτήματος», της ανταγωνιστικότητας
των μονοπωλίων, της μεγάλης παραγωγικότητας και προστιθέμενης αξίας όπως ζητά και
ο ΣΕΒ και βέβαια της διευρυμένης κερδοφορίας τους στην κλίμακα της παραγωγής.
Η
προσπάθεια της κυβέρνησης να δώσει ώθηση στην ανάκαμψη στην τωρινή δοσμένη φάση
της καπιταλιστικής κρίσης, δυσκολεύεται από τη στενότητα της άμεσης κρατικής
χρηματοδότησης των επιχειρηματιών, μέσω του Προγράμματος Δημοσίων Επενδύσεων,
γι' αυτό και η κυβέρνηση βιάζεται να ανοίξει η συζήτηση με τους δανειστές για
την αναδιάρθρωση του χρέους, ώστε να εξοικονομηθεί κρατικό χρήμα και για
επενδύσεις. Ταυτόχρονα, όμως, υπάρχουν και άλλα αποφασιστικά εργαλεία για την
τόνωση των νέων κερδοφόρων επενδύσεων, τα οποία θα αξιοποιηθούν από τη
συγκυβέρνηση ΣΥΡΙΖΑ - ΑΝΕΛ, όπως οι φορολογικές μειώσεις και απαλλαγές, ειδικά
φορολογικά καθεστώτα ακόμη και «ελεύθερες οικονομικές ζώνες» σε περιοχές της
χώρας, σε συνδυασμό βέβαια με μια σειρά από εργαλεία φτηνής χρηματοδότησης των
επιχειρηματικών ομίλων. Αυτά με τη σειρά τους, «κουμπώνουν» με τον πακτωλό των
κεφαλαίων που θα διοχετευθεί μέσω ΕΣΠΑ, την κρατική
συγχρηματοδότηση, μέσω του προϋπολογισμού, με το «επενδυτικό πακέτο
Γιούνκερ», την παροχή κρατικών και διακρατικών εγγυήσεων στις
τράπεζες, προκειμένου να διοχετεύουν φτηνή ρευστότητα και κεφάλαια στους
«επενδυτές».
